111, 112, 113 en 114 / 365 Drukdrukdruk

Het was een vreselijk druk weekend (bruiloft, verjaardag, werken) maar wel heel erg gezellig. Ik heb hier maandag dan ook de gevolgen van moeten dragen want ik was vreselijk chagrijnig en moe...

De eerste drukke dag bestond uit boodschappen doen, even snel naar het boekenfestijn, snel lunchen en meehelpen versieren voor de bruiloft van een vriendin, thuiskomen en meteen weer vertrekken naar de schoonfamilie om te eten, dan weer thuiskomen en toch nog even mijn zelfgemaakte jurkje voor de bruiloft aanpassen... Op dat boekenfestijn kocht ik voor een paar euro: Verlicht leven, van Tijn Touber. Eindelijk een ander boek naast mijn bed en andere gedachten voor het slapengaan...

De volgende dag draaide helemaal om de bruiloft! Vreselijk gezellig maar wel met een lastig moment omdat ik voor 1 hele dag afscheid moest nemen van mijn dochter :( Ik vind dat altijd zo lastig en daarom gaat ze ook bijna nooit uit logeren :)
Maar voor het eerst merkte ik 's avonds dat ik het mama-zijn ook echt even los kon laten en heb lekker gedanst, gezongen en gekletst (in mijn zelfgemaakte jurkje!). Het was genieten en ik voelde me eventjes een andere Diana.

De dag daarna kochten we een nieuwe vloer! We hakten eindelijk de knoop door en durfden te besluiten... We zijn hier al weken over bezig maar blijven maar in het besluiteloze hangen (net zoals met de nieuwe keuken). Eindelijk weer iets wat we los kunnen laten.

En ik maakte eindelijk een begin op het gigantische doek wat ik weken geleden heb besteld en wat een plaatsje heeft gekregen in de kamer die we weken geleden hebben opgeruimd... Eindelijk, maar ach, beter laat dan nooit!

108, 109, 110 / 365 Sport, eten en dans!

Maandagochtend gooide ik mijn programma om en ging in de ochtend naar de sportschool in plaats van 's avonds. Dezelfde les, alleen in de ochtend en met allemaal vreemde gezichten :p
Maar ook een ander begin van de dag. Dan pas merk je weer hoe snel je in bepaalde patronen zit en hoe lekker het af en toe is om alles om te gooien.

Ook dinsdag sportte ik in de ochtend en 's middags lunchten we een keer een stuk minder saai dan normaal: Voor Lola bakte ik een eitje en zelf ging ik voor een uitgebreide boterham met eiersalade, veldsla en tomatenbruscetta.Weer eens wat anders dan de doorsnee boterham :)

En woensdag was het tijd voor dans!!! Heerlijk om weer eens naar een dansvoorstelling te gaan! Ik zit dan even in een totaal andere wereld en ik geniet daar zo ontzettend van. Het is ook gewoon zo inspirerend om mensen met hart en ziel te zien dansen op muziek van mensen die dit met hun hele hart hebben gemaakt.
Zo'n dansstuk laat je weer even zien wat belangrijk is in het leven en heb af en toe een traantje weg moeten pinken.

104, 105, 106, 107 / 365 Vierdaagse update!

Op dag 104 werd er weer hard gewerkt aan het nieuwe jurkje, ditmaal zonder stomme fouten en voor het eerst loopt het allemaal voorspoedig! :)

Dag 105 ging ik lekker supervroeg naar bed, en dat in een vrij weekend! Normaal wil ik 's avonds altijd nog vanalles doen, maar ditmaal liet ik het allemaal liggen en ging heerlijk ontspannen naar bed.
In bed las ik zoals gewoonlijk weer een klein verhaaltje van Paulo Coelho, en ditmaal werd ik behoorlijk geraakt door het stuk wat ik las, een passage over verandering die ik toch even wil delen omdat het zoveel zegt over waarom ik met mijn project begonnen ben:
'Mensen denken te weinig aan de dood. Ze maken zich druk om werkelijk absurde zaken, stellen dingen uit, hebben geen aandacht voor momenten die ertoe doen. Zo brengen ze hun leven door, en risico's nemen ze niet. Ze klagen, eisen en protesteren, maar wanneer het erop aankomt maatregelen te nemen, zijn ze te laf. Ze willen dat alles verandert, maar zélf weigeren ze te veranderen.' (Je persoonlijke legende leven, Paulo Coelho)

Afgelopen weekend maakte ik een wandeling door een stuk waar ik normaal nooit wandel en veranderde ik thuis letterlijk mijn perspectief door me een ochtend op de grond te zetten in plaats van op de bank. Toch maf hoe je dan alles anders ziet (en hoeveel pijn je daarna in je lijf hebt), maar het was ook veel gezelliger zo met Lola, ook al zat ze zelf te spelen.

EN!!! Ik maakte mijn jurkje af! Het is een groot wonder. Zonder tegenslagen en zonder het in een hoekje te gooien maakt ik mijn jurkje in ruim 1 week af! Een grote ommezwaai in mijn naaiwerkjes (hoop ik)! Het volgende projectje zit al in mijn hoofd en hopelijk breekt hiermee een nieuwe tijd aan en durf ik eindelijk veel meer kleren voor mezelf te maken. :)

101, 102, 103 / 365 Het lijkt een beetje een gewoonte te worden

Eerst typte ik iedere avond wel een verhaaltje/verandering, maar de laatste tijd heb ik er eerlijk gezegd de rust en de tijd niet meer voor door alle jurkjesstress, keukenstress en werkstress...
Dus bij deze ;)

Op dag 101 deden we onze boodschappen in een winkelcentrum aan de andere kant van de stad. Gewoon om de (bijna) dagelijkse wandeling naar de Appie om de hoek even af te wisselen.
We hadden het gevoel dat we normaal hebben als we op vakantie zijn en boodschappen moeten doen want we konden niks vinden en liepen alleen maar rondjes :P

Ook werd er een struik (half) verwijderd uit onze tuin. Als we toch gaan verbouwen strakjes willen we ook meteen de tuin aanpakken en er werd al een begin gemaakt :) En als ik uit mijn keukenraam kijk ziet het er meteen ook al zo anders uit. Met dit soort veranderingen heb ik de minste moeite merk ik. In huis even alles omgooien, de tuin veranderen; even een frisse wind erdoor!

En mijn man en ik hadden een creatieve avond! Normaal hangen we 's avonds uitgeteld op de bank voor de tv / achter de computer, maar gisteravond ging ik verder met mijn jurkje terwijl mijn man onze keuken en alle apparatuur op schaal tekende en uitknipte, zodat we wat beter met alle dingen konden schuiven om zo te kijken wat de beste/leukste/handigste opstelling moet gaan worden.
We brainstormden wat en kwamen zo weer een stukje verder bij onze 'droomkeuken'!

98, 99, 100 / 365 Weer een 3-dagen update!

Het was weer een druk weekend en vandaag pas weer even de tijd en de rust om te schrijven. Vrijdag was een drukke dag met 's ochtends een bezoekje aan de markt om een stofje uit te zoeken voor de jurk die ik de vorige dag had uitgezocht (maar eenmaal thuisgekomen gooide ik mijn plan om en besloot ik een ander jurkje te maken...)
's Avonds ging ik sporten en voor het eerst sinds héél lange tijd een keer zonder man èn zonder tijdsbesef op stap, want ik kon de volgende ochtend uitslapen :)
Sinds Lola geboren is is uitslapen een zeldzaamheid en àls ik een keertje alleen op stap ga ben ik constant op mijn horloge aan het kijken (want mijn man moet dan vaak de volgende ochtend werken zodat ik toch op tijd op moet voor onze kleine mup) en dus niet te laat huiswaarts wil gaan.
Wat mij vooral opviel die avond was de 'afstand' die ik even voelde ten opzichte van mijn leventje nu en ik kon er daardoor even op een andere manier naar kijken. Ook besefte ik me des te meer hoe kleine veranderingen in je dagelijkse patroon je net even een ander, breder beeld kunnen geven.
Het kan natuurlijk ook zijn dat dat door de wijn kwam... :p

Verder werkte ik het weekend verder aan mijn jurkje (wat ik nog steeds heel spannend vind om aan te werken, maar ik doe het tenminste!) en aten we zaterdagavond toastjes :)
Misschien niets raars, toastjes eten, maar het is voor mij net zoiets als vlaai eten als er niets te vieren is. Maar ze smaakten heerlijk en het voelt toch weer heel anders als met een zak chips op de bank hangen.

Zondag voelde ik voor de verandering voor het eerst weer even de lentekriebels (ondanks het feit dat ik moest werken) en dat was heerlijk! En met deze lentekriebels stak ik voor het slapen gaan weer eens een wierrookje aan. Ooit was dat een gewoonte, maar ben daar om de een of andere reden mee gestopt. Grappig hoe je dan weer even teruggegooid wordt in de tijd...

95, 96, 97/365 Eindelijk...

De afgelopen dagen was ik volledig overgenomen door twee dingen (onze nieuwe keuken & mijn 'watmoetikaanopdebruiloftvanmijnvriendin'-probleem) die al zo ontzettend veel creativiteit van mij vragen, dat nadenken over mijn veranderingen een beetje op de achtergrond kwam.

Ik ging me daarom heel bewust bezighouden met dingen die ik uit gewoonte altijd op dezelfde manier doe, en zo stond ik op een avond mijn tanden als rechtshandige met links te poetsen (met een redelijke knoeiboel als gevolg) en waste ik me de volgende avond opeens met de Zwitsal van mijn dochter :p

Vandaag durfde ik eindelijk al een knoop door te hakken over mijn 'watmoetikaanopdebruiloftvanmijnvriendin'-probleem. Ik wou dus creatiever (en goedkoper) aan iets leuks komen en verplichte mijzelf om òf iets tweedehands te kopen, òf iets zelf te maken: ik heb nog nooit tweedehands kleding voor mezelf gekocht en voor mezelf iets maken doe ik véél te weinig.
Na vele uren Marktplaats en al honderden keren oude Burda's en Knipmodes doorgebladerd te hebben, besliste ik vandaag zelf met een jurk te beginnen die ik in de Knipmode van maart 2011 vond, en wat voelt het dan altijd weer lekker als ik hiermee bezig ben. Zelf iets maken. En wat moet ik toch altijd weer worstelen om op dit punt te komen. Maar ik ben begonnen!

94/365 Slapen zonder ritueeltjes

Op de een of andere manier heb ik allemaal ritueeltjes ontwikkeld voordat ik ga slapen. Op zich is het wel fijn en vertrouwd en ik val op die manier makkelijk in slaap, maar toch wilde ik eens kijken wat het met me zou doen als ik dit eens allemaal achterwege laat.

Dus gisteravond geen boeddhistische wijsheid, geen verhaaltje van Paulo Coelho, geen affirmatie, maar ik ging liggen (zette wèl mijn wekker) knipte mijn lampje uit, en ging proberen te slapen.
En ik had opeens het gevoel alsof ik iets vergeten was, zoals je dat wel eens kan hebben als je bijvoorbeeld je tas vergeet ofzo.
Ik viel dus niet zo makkelijk in slaap als anders, maar ergens voelde het wel even prettig toen ik in bed kroop en ik niet nog vanalles 'moest' doen.

Maar vanavond toch weer lekker mijn ritueeltjes, en niet omdat ik het van mijzelf moet :)

91, 92, 93 / 365 Nog meer keukenperikelen

Dit weekend hebben we eindelijk besluiten genomen met betrekking tot de nieuwe keuken: onze keuken komt een stuk lager te liggen en er komt een betonvloer!!! Het liefst houd ik zo lang mogelijk alle opties open en wil ik ook alle opties gezien hebben wat natuurlijk een onmogelijke taak is. Er moeten op een gegeven moment gewoon beslissingen genomen worden en dat deden we :)

Ook ging ik op het laatste moment spontaan eentje drinken in de stad met vrienden. Ik ben namelijk niet zo van de spontane acties en moet alles altijd ruim van te voren weten en me daarop instellen: dit weekend dus niet!

En vandaag gooide ik weer wat plannen voor de keuken om... De niveauverschillen en de betonvloer blijven, alleen ben ik nog steeds zoekende naar een andere 'vrijere' opstelling voor de keuken. Vandaag op Pinterest (mijn beste vriend in mijn zoektocht naar een nieuwe keuken) zag ik een foto waar ik helemaal blij van werd en ik zag al helemaal voor me hoe zoiets in ons huis eruit zou kunnen zien. 

Het wordt dus een keuken die we kunnen blijven veranderen qua opstelling (behalve waar het gas/water op aangesloten zit) en ik ben helemaal enthousiast. Nu nog even zien hoe we dit zo goedkoop mogelijk uit kunnen voeren...

90/365 Tweedehands of zelfgemaakt?

Een vriendin van mij gaat binnenkort trouwen, en ik wil graag iets leuks aan op die speciale dag. Maar ik heb begin dit jaar een soort van afspraak met mezelf gemaakt dat ik geen nieuwe kleding koop dit jaar. Dit om mezelf een beetje uit te dagen om wat creatiever te zijn.

Tot nu toe heb ik nog helemaal geen nieuwe kleding voor mezelf gekocht (!) maar ook geen tweedehands en ook niets zelfgemaakt... Erg creatief was ik dus nog niet echt.
Toch vind ik het erg knap van mezelf, zeker ook omdat ik in een kledingzaak werk :)

Maar nu zal ik toch echt iets moeten gaan zoeken/maken want de tijd begint te dringen.
Ik merk dat ik echt heel erg veel zin heb om zelf iets te maken, maar ik weet gewoon niet waar ik moet beginnen... En wat ga ik maken? En kan ik dat eigenlijk wel?

De hele avond al marktplaats afgestruind en stoffensites en ik had mezelf nog zo voorgenomen dat vanavond knopen doorgehakt gingen worden. Niet dus.
Hopelijk morgen? Misschien toch maar even naar de stoffenmarkt...

89/365 Gewoonten

Als we allemaal op tijd de deur uit moeten hebben we bepaalde gewoonten. Die zijn er gewoon ingeslopen, en daar is niks mis mee, maar hoe raar voelt het dan als je die gewoonten omgooit.
Normaal gaat om 6:45 de wekker, mijn man komt als eerste zijn bed uit, wast zich, en maakt onze dochter Lola wakker. Ondertussen ben ik ook opgestaan en maak ik me een kop koffie en smeer alvast een boterhammetje voor Lola. Dan zitten we gedrieën nog half slapend aan tafel en na het ontbijt ga ik me boven even wassen en klaarmaken om Lola weg te brengen naar het kinderdagverblijf.

Maar vanmorgen stond ik als eerste naast mijn bed, en ging naar beneden om koffie te maken. Ondertussen kwam mijn man ook naar beneden, zonder Lola. Hij ging eerst even zelf eten en zou dan Lola wakker maken. Toen besloot ik om ook mijn 'ochtendvolgorde' om te gooien en uiteindelijk stonden Lola en ik 10 minuten eerder klaar dan normaal om naar het kinderdagverblijf te gaan.
Zouden we normaal dan zo'n onlogische volgorde hebben omdat we vanmorgen opeens eerder klaar stonden?

Ook op het kinderdagverblijf liep het anders: Vanwege de bezuinigingen van de kinderopvang zijn er vanaf 1 april nieuwe groepsindelingen. Lola ging dus voor het eerst naar een andere groep dan normaal, en dat was voor haar toch wel even wennen. Nieuwe leidsters in een nieuwe ruimte (wel in hetzelfde gebouw), gelukkig wel met een aantal kindjes die ze al kende uit de oude groep.
Ik liet dus een huilende Lola achter :( maar gelukkig trof ik bij thuiskomst een vrolijke meid aan die toch nog een fijne dag had gehad.

88/365 De kamer is (zo goed als) af!

Sorry voor de wazige foto... 

Eindelijk is het dan zover, ik kan weer gaan schilderen! Sinds mijn afstuderen (inmiddels alweer 14 jaar geleden) is schilderen voor mij op een laag pitje komen te staan. Ik heb af en toe nog eens een schilderij gemaakt , maar dat was anders dan tijdens mijn afstuderen. Toen was het ook zwaar, maar ik zat er toen helemaal in en nu lukt me dat op de een of andere manier niet meer.
En natuurlijk zou ik het erbij kunnen laten en dat accepteren, maar ergens heeft het altijd nog gekriebeld en er moet gewoon iets uit.

Nu, sinds ik minder ben gaan werken en met het 365 dagen project ben gestart, ben ik me steeds bewuster geworden van dat gevoel. Eindelijk hebben we onze rommelkamer (voor een heel groot deel) opgeruimd, hebben we mijn schildersezel van zolder gehaald, heb ik een groot doek gekocht en kan ik eindelijk weer beginnen.
Ergens vind ik het doodeng en ben ik bang dat het er weer niet uitkomt, maar daar moet ik helemaal niet aan denken. Dan komt er helemaal niks uit.
De kamer is er nu op ingericht en ik kan aan de slag wanneer ik wil. Dat is nu het belangrijkste!

En we gaan verbouwen! Vorige week hadden we een afspraak om te kijken wat de mogelijkheden waren voor een nieuwe keuken, en vandaag hebben we beslist dat we het ook echt gaan doen!

87/365 Happinez

Na lang afwegen heb ik vandaag eindelijk mijn abonnement op de Happinez opgezegd.
Normaal stond ik altijd blij in de gang te springen als er weer een nieuw nummer door de brievenbus viel, maar het afgelopen jaar is dat niet meer het geval...
Het was dus tijd om (na 6 jaar alweer) de knoop door te hakken!

86/365 We gaan!

De voorstelling waar we naartoe gaan!

Eerste Paasdag was zowiezo al een dag die er anders uitzag door het verzetten van de klok. Het is altijd even wennen, en zeker 's avonds als het zoveel langer licht blijft. Nu vind ik het vooral vreemd omdat het nog steeds zo winters koud is buiten...

Ook had ik dit weekend een sms van een vriendin gekregen om naar een dansvoorstelling te gaan. Het leek me echt geweldig om hiernaartoe te gaan, maar ik zag al meteen allemaal obstakels om niet te gaan (de voorstelling is in een voor mij al drukke week en ook financieel is het een beetje passen en meten).
Heel vervelend hoe ik in de stress kan raken om redenen die (achteraf) vaak goed te overzien zijn, maar omdàt ik zo in de stress raak zeg ik vaak nee tegen dingen die ik eigenlijk wel heel graag zou willen doen.
Dus ik zette mij er overheen en sprak vandaag met mijn vriendin af dat we zouden gaan!
En ergens lucht dat heel erg op. Eindelijk kan ik mij over al mijn (vaak onzinnige) bezwaren heenzetten en zeg ik gewoon ja! :)